De volgende foto werd genomen op een trein in Schotland:
Sektarische taal
Sectarian language, sektarische taal is verboden in de trein. In kleine letters staat er dat je er tot 5 jaar gevangenisstraf voor kunt krijgen en een strafblad.
Sektarische taal, wat een vaag begrip is dat. Geef dan liever een lijst van woorden die verboden zijn. Heiden, doop, besnijdenis, kerstboom, paaskaars, onderdompeling, profeet, etc. Al gaat dat lijnrecht in tegen de vrijheid van godsdienst en van meningsuiting, dan zouden de mensen tenminste weten waar ze aan toe zijn.
Nu weet niemand waar de grens ligt. Wat is sektarisch? Wanneer is een geloofsgemeenschap een sekte en wanneer niet? Ligt het aan het aantal leden en wie bepaalt dat? In Schotland is kinderdoop gangbaarder dan volwassenendoop. Is het ene woord nu wel toegestaan op de trein en het andere niet?
Sectarian heeft in de Engelse taal niet enkel betrekking op religie, maar ook op afwijkende denkbeelden in het algemeen. Synoniemen zijn: dissident, non-conformist, free thinker.
Is het sektarisch om vanwege religie of gezondheidsredenen geen koffie of alcohol te willen drinken? Is het sektarisch wanneer je het oneens bent met overheidsbeleid? Stel dat het beleid van de Schotse overheid is meer snelwegen te bouwen, maar jij dat een slecht idee vindt en zegt dat maar meer mensen de trein zouden moeten nemen. Stel dat je dat in een Schotse trein zou zeggen, ben je dan ook strafbaar?
Typisch
“Sektarische taal” is een ontzettend vaag begrip. Niemand kan zeker weten of hij met wat hij zegt nu wel of niet in overtreding is. Dit is wellicht een van de meest extreme voorbeelden, maar toch is dit typisch. Iedere beperking op de vrijheid van meningsuiting is min of meer willekeurig. Het hangt af van de “gekwetstheid” van “het slachtoffer”. Sommige mensen hebben een dikke huid, anderen niet. Sommigen kunnen wel tegen een stootje, anderen hebben totaal geen gevoel voor humor. Waar de grens ligt is totaal niet duidelijk.
We zagen hetzelfde gevolg ook in het vorige artikel, waar een Facebook gebruiker zegt maar helemaal geen reacties op Facebook meer achter te laten uit angst per ongeluk iets strafbaars te schrijven. (Zie hier)
Op de Schotse trein geldt hetzelfde. Het is veiliger maar helemaal stil te zijn. Voor je het weet zit er ergens in je coupé een zuurpruim met te veel vrije tijd die besluit aangifte te doen en zit jij vijf jaar in een Schotse cel.
Sinds mensenheugenis vergelijken mensen elkaar met dieren. Soms liefkozend: duifje, teddybeertje. Soms uit woede: hond, rat. Soms om iemand te prijzen: hij is zo sterk als een paard, zij is zo sluw als een vos, of zo wijs als een uil. Het zijn mooie metaforen, en een verrijking van onze taal.
Nu is er iemand voor zo’n metafoor bestraft. Hij vergeleek anderen met apen, onze meest nabije neven. Het is iets dat ik iedere week wel eens tegen mijn zoontje zeg, als hij weer van de bank afspringt of een beker melk laat vallen.
Apenkoppen
Nu was een meneer die in een boos moment op Facebook een groep illegale demonstranten “apenkoppen” noemde. Een van de demonstranten was daarvan zo gekwetst, althans, dat beweert ze, dat ze hem heeft aangeklaagd. Ze had het commentaar gewoon kunnen negeren of de bal terug kunnen kaatsen: “kaaskop”. Maar nee, het moest naar de rechtbank en daar werd deze man, samen met 21 anderen veroordeeld. Vanwege (geveinsde?) gekwetste gevoelens.
Op zulke ben ik blij dat ik niet meer in Nederland woon en dit absurde systeem niet langer spek.
Freddy Klompmakers uit Ter Apel heeft spijt van zijn uitspraak. Tijdens de intocht van Sinterklaas afgelopen jaar noemde hij demonstranten, onder wie Sylvana Simons, op Facebook “apenkoppen”. Hij was die dag boos en liet zich meeslepen door zijn emoties.
Morgen staat hij samen met 21 anderen voor de rechter vanwege discriminatie, belediging, bedreiging en opruiing.
“Er werd onder de ogen van kinderen gedemonstreerd en daar heb ik mij kwaad over gemaakt. Daarom heb ik die reactie geplaatst. Het is een kinderfeest, dan demonstreer je niet.”
Achteraf vindt hij dat hij het niet had moeten schrijven. “Daar heb ik wel spijt van. Dat ik dat getypt heb. Ik heb niks tegen dat soort mensen.”
Dhr. Klompmakers was boos en hij schold wat mensen uit. Dat is toch normaal. Iedere dag worden er mensen boos en schelden ze anderen uit. Vooral op internet. Als je er niet tegen kunt uitgescholden te worden, dan kun je je beter niet in internetdiscussies mengen, dan kun je beter niet gaan demonstreren, dan kun je beter niet meedoen aan een controversieel protest tegen een geliefde traditie.
De veroordeling vond hier o.m. plaats op grond van “discriminatie”. Ik vraag me af of de discriminatie-aanklacht ook succesvol zou zijn gebleken had hij een groep blanke demonstranten uitgescholden voor “apenkoppen”. Chimpansees zijn trouwens blank, ze hebben enkel zwart haar.
Niet alleen ondergaat deze meneer zijn straf, hij heeft ook spijt. Hij is ideologisch hervormd. In een normale wereld zou iedereen al lang vergeten zijn wat een vreemde een half jaar geleden op Facebook heeft geschreven, tegenwoordig komt het in de kranten en wordt het gezien als een zonde waar men spijt voor moet hebben.
Vrijheid van Meningsuiting
“Vrijheid van meningsuiting betekent niet dat je altijd alles maar mag zeggen”, zegt Gabriëlle Hoppenbrouwers van het OM. “Met deze zaak willen wij een signaalfunctie afgeven aan de mensen die continu achter hun laptop zitten en reacties geven. Zij horen daarbij wel na te denken of wat ze zeggen niet strafbaar is.”
Bij Klompmakers is die boodschap aangekomen. “Op Facebook ben ik nu wel voorzichtiger, ik plaats geen opmerkingen meer. Ik kijk wel uit.”
Ibid.
“Vrijheid van meningsuiting betekent niet dat je altijd alles maar mag zeggen”, is een uitspraak die je tegenwoordig steeds vaker hoort. Deze houding is het probleem, want de vrijheid van meningsuiting betekent dat nu juist wel!
“Binnen de Nederlandse wet mag je niet alles zeggen” is wel correct, maar noem het dan niet “vrijheid van meningsuiting”, want dat is het niet. Wanneer Noord Korea zichzelf een “democratie” noemt, betekent dat ook niet dat dat het is. Wanneer ik tegen iedereen vertel dat mijn blauwe overhemd eigenlijk wit is, dan is het daarmee nog niet wit, zelfs al zou het juridisch worden vastgelegd.
Het gevolg van deze repressie is duidelijk. “Op Facebook ben ik nu wel voorzichtiger, ik plaats geen opmerkingen meer. Ik kijk wel uit.” Mensen worden bang om eerlijk hun mening te geven. Iedere opmerking zou verkeerd kunnen vallen en wie wil er nou een rechtszaak aan zijn broek? Nee, we zeggen wel niets meer. We blijven stil en kroppen de boosheid wel op. Lang leve de “vrijheid van meningsuiting”.
In Amerika zul je niet strafrechtelijk worden vervolgd voor het geven van je mening, toch hebben ze ook daar methodes om mensen in lijn te krijgen.
Tulsi Gabbard, een Democratisch congreslid uit Hawaii, was niet overtuigd door de gecoördineerde emotionele manipulatie van politiek en media om de Syrische regering te beschuldigen van een chemische aanval. Zij wilde eerst de resultaten van een onderzoek afwachten en benadrukte dat President Assad de terroristen bestrijdt.
Top Democrats are taking aim at one of their own, assailing Hawaii Rep. Tulsi Gabbard for appearing to defend Syrian leader Bashar al-Assad against allegations his regime dumped chemical weapons on a rebel-held area.
Center for American Progress head Neera Tanden, who was a trusted adviser to Democratic presidential nominee Hillary Clinton, and former Democratic National Committee Chairman Howard Dean lit into Gabbard on Twitter for her Syria stance.
“This is a disgrace. Gabbard should not be in Congress,” Dean tweeted on Saturday.
Dit is tekenend voor de intolerante cultuur waar we in leven. Men gaat niet in debat, men veroordeelt. Men luistert niet naar argumenten, men is verontwaardigd.
Het is ook erg opvallend dat de hele Democratische partij tot verleden week ontzettend tegen Trump was. Ook werd alles wat hij beweerde werd in twijfel getrokken. Nu zijn de Democraten op eens aan boord van de Trump trein en veroordelen ze Gabbard. Opeens zijn ze nu wel overtuigd, nu Trump toch pro-interventionisme blijkt te zijn.
Hetzelfde geldt ook voor de media en voor zijn voormalige Republikeinse tegenstanders, o.a. de oorlogslobbyisten senators McCain en Graham. Zelfs de EU president Juncker prijst Trump nu voor zijn optreden.
Deep State
Er is hier natuurlijk meer aan de hand. Opeens maakt Trump een enorme draai. De muur gaat waarschijnlijk niet door. Hij is opeens voor de Navo. Hij beschuldigt China niet langer van valuta-manipulatie. Zei hij eerder drain the swamp en maakte hij een beschuldigend campagnefilmpje over miljardair George Soros, Goldman Sachs CEO Lloyd Blankfein en Federal Reserve president Janet Yellen, nu omringt hij zich met mensen van Goldman Sachs en deelt baantjes uit aan familieleden. Hij draait alles om waar hij zijn campagne op heeft gevoerd.
Het establishment is hier blij om. Eerst leek het erop dat Trump de kiezers gewoon heeft bedonderd, maar het lijkt waarschijnlijker dat hij te zwak was en de druk van de Deep State niet kon weerstaan. Na enorme, gecoördineerde druk uit media en politiek was generaal Flynn al eerder genoodzaakt te vertrekken. Flynn wilde grote hervormingen doorvoeren. Ook Bannon lijkt nu ieder moment te kunnen vertrekken.
Door deze 180 graden draai op alles waar Trump zijn campagne op heeft gevoerd zullen de kiezers, Rusland, Syrië, China en andere landen hem nu als onbetrouwbaar zien. De Deep State neemt dat voor lief. Hij is nu hun marionet.
Chabad Lubavitch, Neoconservatieven en de Oorlogskliek
De Amerikaanse aanval op Syrië vond plaats nadat dochter en adviseur Ivanka (nieuwe naam: Yael) haar vader attent had gemaakt op de zielige foto’s van kinderen na de zogenaamde Syrische gasaanval. Yael en haar echtgenoot Jared Kushner wonen beiden in het Witte Huis en spelen belangrijke rollen in de regering, ondanks dat niemand op hen heeft gestemd.
Kushner was een van de sleutelfiguren in het transitieteam dat mensen zocht en interviews hield voor nieuwe kabinetsposities. Opmerkelijk voor een democraat uit een democratische familie, met een broer die meedeed aan een anti-Trump demonstratie en daarna samen met hem voor een foto in het Witte Huis poseerde. Kushner heeft honderden miljoenen krediet ontvangen van George Soros, een democratische miljardair en uitgesproken tegenstander van Trump (tijdens diens campagne).
Enkele maanden geleden, tijdens de campagne, bezochten Jared en Yael de democratische, Trump-hatende Hollywood-miljardair David Geffen.
Kushner en Yael zijn beiden lid van de fundamentalistische Chabad Lubavitch sekte. Chabad rabbijnen staan berucht om hun extremistische en racistische uitspraken. Zo zei de belangrijke Chabad-leider Menachem Schneerson dat niet-joodse zielen satanisch zijn, terwijl joodse zielen heilig zijn. Andere Chabad rabbijnen stellen dat niet-joden vee zijn, joden moeten dienen of het verdienen uitgeroeid te worden. Eind vorig jaar bezochten Jared en Yael het graf van Schneerson.
Het zou raar zijn als mensen die zulke denkbeelden aanhangen zich druk zouden maken over dode Syrische kinderen. Het zou natuurlijk kunnen, maar waarschijnlijker is dat ze dit enkel als voorwendsel gebruiken om andere, geo-politieke doelen te bewerkstelligen. Toen enkele jaren geleden Israël vele kinderslachtoffers maakte in de Gazastrook en veel bekende persoonlijkheden zich daar tegen uitspraken, hielden Yael en Jared zich stil.
De enorme draai die Trump nu heeft gemaakt en de steun die hij nu ontvangt van voormalige tegenstanders wijst erop dat de de Deep State controle heeft genomen. Een netwerk van miljardairs en neo-conservatieven, zowel Republikeins als Democratisch, steunt hem nu in een nieuwe oorlog voor winst en voor de internationale politieke verschuivingen die mensen als o.a. Jared Kushner, Sheldon Adelson, George Soros, Elliot Abrams, Bill Kristol, John McCain en Paul Wolfowitz graag willen zien.
Wat is democratie nu nog? In plaats van de wil van het volk, namelijk een einde aan oorlogen en massa-immigratie uit de Derde Wereld, is het nu de wil van een kleine kliek die zegeviert. Tussen de partijen is er geen verschil, het kapitaal regeert.
We zouden hier patronen in kunnen herkennen, maar wanneer we dat zouden doen zouden we in overtreding zijn van WvS art. 137c. Daarom zullen we het hierbij laten.
Duitse bewindvoerders willen sociale media miljoenenboetes gaan opleggen wanneer deze bepaalde onwelgevallige berichten niet snel genoeg verwijderen.
Het Duitse kabinet wil dat social media-bedrijven zoals Facebook voortaan een boete krijgen als ze haatzaaiende berichten of nepnieuws langer dan 24 uur online laten staan. Ook moeten bedrijven de identiteit van de betreffende gebruikers kenbaar maken. Dat meldt persbureau Reuters op woensdag. Als het parlement instemt met het wetsvoorstel, dan kunnen bedrijven boetes tot 50 miljoen euro krijgen.
Stapje voor stapje transformeert Duitsland in een politiestaat à la het land waar Merkel in haar jeugd opgroeide.
Dit is een grote inperking van de vrijheid van meningsuiting. Tot dusverre zorgde de anonimiteit ervoor dat mensen zich vrijer voelen te zeggen waar ze mee zitten. Wanneer mensen onder eigen naam zich kritisch uitlaten over het overheidsbeleid lopen ze niet alleen het risico een boete te krijgen, maar kunnen ze ook hun baan en vrienden verliezen.
Anonimiteit op het internet is vergelijkbaar met anoniem getuigen in een rechtszaak. Je doet het uit angst voor repercussies.
Daarnaast fungeert het internet als ventiel voor de woede van de samenleving. Wanneer dat wegvalt zal die woede zich waarschijnlijk op een andere manier uiten.
Haatzaaiende Berichten en Nepnieuws
Wie bepaalt er wat “haatzaaiende berichten” en “nepnieuws” zijn? Is het haatzaaiend om na een aanslag te pleiten voor meer grenscontrole, of voor een andere demografische koers? Of is het juist “haatzaaien” om de boel maar te laten begaan?
Doet de overheid zelf ook niet aan haatzaaien, door bijvoorbeeld selectief wel allerlei negatieve artikelen over Griekenland toe te staan? Je zou zelfs kunnen zeggen dat het opleggen van boetes aan mediabedrijven een vorm van antisemitisme is, aangezien mediabedrijven als Google en Facebook in joodse handen zijn. Is deze selectieve maatregel mede daardoor niet ook een vorm van haatzaaien?
Verder, wat is nepnieuws? Wie bepaalt wat echt is of niet is? Een tijd lang werd het verhaal van Trump dat hij bespioneerd werd door Obama afgedaan als nepnieuws, nu blijkt het toch te kloppen (bron). Is het sowieso mogelijk te zeggen dat iets nepnieuws is als het niet tot de bodem is uitgezocht?
Voor een chemische aanval door de Syrische regering op de rebellen is ook totaal geen bewijs. Er zijn alleen beelden van opstijgende vliegtuigen en foto’s van dode kinderen. Toch worden alternatieve verklaringen zoals dat de rebellen er zelf achter zitten, dat het een Mossad of CIA operatie was, Syrische bommen per ongelijk een chemische opslag hebben geraakt of zelfs maar dat we het nog niet weten en het eerst onderzocht moet worden afgedaan als nepnieuws. Dit heeft allemaal verdacht veel weg van die andere gefabriceerde casus belli, de massavernietigingswapens van president Saddam Hoessein.
Ook als zou de chemische aanval wel door Assad zijn gepleegd, zou het goedkeuren van de Amerikaanse raketaanval dan niet ook een vorm van “haatzaaien” zijn? Dit was een actie die mogelijk tot een Derde Wereldoorlog leidt, en wat is er nu hatelijker dan het aanzetten tot een Wereldoorlog?
Tot slot, zelfs al zou iets aantoonbaar onjuist zijn. Bijvoorbeeld het geloof in een platte aarde of een zesdaagse schepping, dan nog zouden mensen het recht moeten hebben hun geloof te delen. Niemand is immers verplicht hen te geloven.
Politici breken beloftes. Daar staan ze bekend om. Toch was ik erg verbaasd door Trumps aanval op Syrië. Van Clinton wisten we dat ze de oorlogskandidaat was, maar Trump had juist America First tot speerpunt van zijn campagne gemaakt. Tientallen keren sprak hij zich uit tegen oorlogen in het Midden Oosten. De media kraakte hem er voor af als een isolationist, maar het volk was oorlogen zat en heeft hem ervoor gekozen.
Aanval op Syrië
Nu, net twee maanden in zijn bewind, vuurt hij 59 kruisraketten af op een Syrische vliegbasis en riskeert hij zelfs een Derde Wereldoorlog met Rusland.
Donald Trump warned he is ‘one step away from military clashes with Russia’ after Syria blitz
Met krokodillentranen om wat foto’s van dode kinderen rechtvaardigt hij een aanval op Syrië. Natuurlijk interesseren die dode kinderen hem niet, want waar was zijn verontwaardiging na de bombardementen van Saoedi Arabië op Jemen, of van Israël op Gaza, of van hemzelf op Mossoel? De foto’s vormen enkel een handig voorwendsel om militair ingrijpen te rechtvaardigen.
Is Assad Verantwoordelijk?
De foto’s zijn natuurlijk verschrikkelijk, maar er valt niet aan af te lezen wie er verantwoordelijk is. Zwaaien met foto’s is puur emotionele manipulatie. Doorzichtig, maar helaas effectief voor de massa’s.
Het is verre van zeker dat Assad chemische wapens heeft ingezet. Het zou ook erg vreemd zijn, aangezien hij de reacties kon zien aankomen. Eerder heeft hij ook samengewerkt met de VN om al zijn chemische wapens in te leveren. Zijn versie van het verhaal, dat een gewone bom een opslag van de terroristen heeft geraakt, klinkt geloofwaardiger. Cui Bono? Toch wachtte Trump niet op de resultaten van een onafhankelijk onderzoek of zelfs maar op groen licht van het congres en viel meteen aan, waarbij hij volgens lokale bronnen zelf ook kinderen heeft gedood.
Syria claims US air strike killed seven people, including four children
Zelfs al zou na gedegen onderzoek blijken dat Syrië schuldig is, dan nog zou het niet aan Amerika zijn er tegen op te treden. Zeker niet zolang Syrië meewerkt met de VN en zeker niet wanneer Trump de verkiezingen heeft gewonnen door zijn anti-interventionistische opstelling.
Oorlogspropaganda
Het lijkt er sterk op dat de foto’s van deze arme kinderen werden ingezet als propaganda om een oorlog te rechtvaardigen. Nog niet zo lang geleden werd het publiek misleid met verhalen over de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein. Wapens die er niet bleken te zijn. De Eerste Golfoorlog werd gerechtvaardigd met verhalen over Iraakse soldaten die Koeweitse baby’s uit couveuses op de grond smeten. In de Eerste Wereldoorlog werd haat tegen de Duitsers gestookt met verhalen over baby etende soldaten.
Donald Trump blijkt nu gewoon een neoconservatieve interventionist, net als zijn “alternatief” ook was.
Dit is natuurlijk geweldig nieuws voor de wapenindustrie, voor ISIS, voor Israël, Turkije en de Golfstaten. Het is minder goed nieuws voor de mensen die op hem stemden omdat ze geen nieuwe oorlogen wilden.
Democratie en Vrijheid van Meningsuiting
Daarom is de democratie ook niet ons belangrijkste instituut en het stemmen in verkiezingen niet ons kostbaarste recht. Politici breken beloftes en luisteren liever naar speciale, internationale belangengroepen. Het is een wedstrijd in wie het meeste mensen kan manipuleren.
De vrijheid van meningsuiting is een recht dat wij iedere dag kunnen gebruiken en er is niemand die onze mening kan veranderen, behalve wij zelf.
In een bericht op Twitter riep mw. Dekker, een (voormalig) medewerkster van de Hilversumse Groenlinksfractie, op om dhr. Wilders te stenigen. De leider van de PVV vatte dit op als een bedreiging, of een oproep tot geweld en zei aangifte te gaan doen. Hier ligt immers de grens van de vrijheid van meningsuiting: bij bedreigingen en oproepen tot geweld.
Het is begrijpelijk dat dhr. Wilders dit niet licht opvat. Al jaren lang wordt hij met de dood bedreigd door moslims en linksextremisten. Maar was dit wel een echte bedreiging? Was de dreiging reëel? Of wilde mw. Dekker eigenlijk zeggen dat hij het verdient gestenigd te worden? Of was het een overdreven uitspraak bedoelt om iets aan de kaak te stellen?
Geen Bedreiging
PVV-leider Geert Wilders gaat deze week aangifte doen tegen de 22-jarige Anne Fleur Dekker, fractiemedewerkster van GroenLinks in Hilversum. De blogger en activiste riep op Twitter op om Wilders te stenigen, maar aan NRC laat ze weten dat die tweet niet bedreigend was bedoeld en dat die ‘uit zijn verband is gerukt’. Volgens de krant is ze ondergedoken na bedreigingen.
,,Wie gaat er mee 500 stenen op Wilders gooien? Vind ik wel een ‘ludieke actie”, twitterde Dekker. Dat was volgens haar een ‘cynische’ reactie op het bericht van een andere twitteraar, die voorstelde om als ‘ludieke actie’ stenen naar een moskee te gooien.
Haar tweet was misschien wat ongelukkig geformuleerd, maar blijkbaar riep ze niet letterlijk op dhr. Wilders te stenigen. Het was een reactie op een andere tweet waarin iemand opriep stenen naar een moskee te gooien. Mw. Dekker was blijkbaar zo van die oproep geschrokken, dat ze iets wilde zeggen als Wat zeg je nou? Een moskee stenigen? Wat zou jij er van vinden als ik zou oproepen Wilders te stenigen?
Zoals ze toelichtte in een interview met Jeroen Pauw, wilde ze de “dubbele moraal aantonen“, dat het enerzijds wel acceptabel is om te zeggen stenen naar een moskee te gaan gooien, maar anderzijds niet naar dhr. Wilders. Ze vergat voor het gemak dat het ene slechts een oproep tot vandalisme is en de ander tot moord, maar los daarvan is het duidelijk dat het haar enkel te doen was om het maken van een punt in een discussie.
Een Gemiste Kans
Omdat dit geen echte bedreiging of oproep tot geweld is, en ze dat zelfs nog uitgebreid heeft toegelicht, is het jammer dat dhr. Wilders toch aangifte wil doen.
Het is een kwetsende uitspraak, en het raakt hem op een gevoelige snaar: zijn eigen veiligheid. Toch zou het hem en vooral de naam van zijn partij sieren als hij haar in alle vrijheid zulke extremistische uitspraken laat doen. Wanneer de mensen zien dat moslims en linksextremisten dhr. Wilders het zwijgen proberen op te leggen d.m.v. strafrechtelijke procedures (zie hier), maar hij hen in vrijheid laat zeggen wat ze willen, zou dat de PVV in een erg positief licht plaatsen.
